Kaçış Planı

Öğleden sonraya kadar heyecanımı nasıl bastırdığımı hatırlamıyorum. Evden annem ve babamla vedalaşarak çıkmış, Hülya ile Bodrum'da buluşmak üzere randevulaşmıştık. O uzun öpücük birbirimize verdiğimiz özel bir sözdü. Dükkânın önündeydik ve arkamdan dökülmek üzere bir maşrapa su hazırlanmıştı. Bisikletin önüne doğru uzanıp sağ bacağımı yüklü bagajımın üzerinden güçlükle attım. Pedalın üzerinde yükseldiğimde kadro, birkaç metre sonra kırılacak denli titredi, içimde tedirginlik oldu. Zira ofis arkadaşlarımla da vedalaşmak üzere Levent'e tırmanacaktım. Eyvah eyvah... Limonata molası / 17 Ekim 2014 Ofisten erken ayrılmam gereken durumlarda veya mesaiden tatile çıkacağım günlerde her şey son ana kalır ve telaş kalbimi avuçlardı. Her zaman tez canlı olmuşumdur. Özellikle yolculuklarda gereğinden erken hareket etmek, mesela havaalanına 1 saat önce girmek yeterliyken 3 saat önce bulunmak şanımdan sayılır. Çevremdekileri sık boğaz ederim hatta. Sık boğaz edemeyecek kadar samimi d

Geçtiğimiz Eylül ayı farklı bir koşuşturmayla geçtiğinden oturup da bir şey yazamamıştım. Yaşadıklarımı, duygularımı, hissettilerimi paylaşmak adına bu günce benim için gerçekten bir kaçış noktası. Zamanla hiç tanımadığım ama çok sevdiğim insanlar birikti hatta bir kısmı artık benim için görmediğim dostlarım oldu. Her ne kadar kendim için buraya bir şeyler yazsam da sanki o dostlara mektup yazıyormuşum gibi de düşünüyorum. Bir yerde güncemi ihmal etmek başta kendimi sonra onları ihmal etmekmiş gibi geliyor. Sağ olsunlar, var olsunlar... Kimse duymadı ama bir akşam herkese teşekkür ettim Bu vesileyle gelen mesaj, yorum ve aramalar için de çok teşekkür ederim ailem adına. O kadar yoğun bir taziye trafiği oldu ki pek çok dost, akraba ve tanıdığa geri dönemedik. Sanılmasın ki onları unuttuk veya yanıtlamak istemedik. Lütfen acımıza, yasımıza ve şaşkınlığımıza verin. Babamın kaybından bugüne dek geçen sürenin de büyük kısmı şaşkınlığımızdan kurtulmakla, vefatının ardından atılması