Kaçış Planı

Bayramda evden çıkmayalım, kalabalık ve gürültüden uzak duralım dedik fakat sabahları bisiklet tepesinde turlamaktan geri kalmadım. Niyetim herkes uyurken seçtiğim kısa rotayı dönmek, bu arada da bayram ve bayramcılara dair gözlem yapmaktı. O saatlerde insanlar uyuduğundan pek bir şey görmeyeceğim düşünülebilir fakat öyle olmadı. Yol kenarlarına sağlı sollu park etmiş otomobiller bile bir kerede çok şey söylüyor. Gazete yazmış, Bodrum nüfusu bayramda 2 milyon oldu diye. İşte o otomobiller bunu doğruluyor. Bodrum'da trafiğin Güvercinlik, Akyaka'da Sakar'a kadar uzadığını duyduk, öğrendik. Bayramın ikinci günü Yalıçiftlik tarafına pedal bastım. Yarımadayı ana karaya bağlayan nokta dersem yanlış olmaz herhalde. Doğuya gittikçe yeşeren, yükselen ağaçlarıyla bu hat, tercih edenleri Mazı, Çökertme ve biraz daha ötede Ören'e götürüyor. Merkeze, eğlenceye, popüler her şeye uzaktır ve bileni, üşenmeyeni, kafa dinlemek, kaçmak isteyenleri ağırlar(dı). Son yıllarda Kızıl

Hani hep bir cennetten bahseden, elinde lir, başında zeytin yapraklarından taç, etine dolgun, kıvır kıvır çocuk imajı vardır ya, sanki öyleyim ve dinleyene şiirsel bir Bodrum hikayesi anlatıyorum. Arada lirin tellerine vurup es verirken, kendinden geçenlere bakıp 5 nefes bekledikten sonra hikayeye kaldığı yerden devam ediyorum. Huzurdan, doğadan, doğanın verdiği nimetlerden bahsedip ağız sulandırıyorum. Herkes mutlu. Hatta bir çoğu yelken açtıkları yeni hayallerinde yarımadanın kıyılarına varmış olmalılar. Fakat şu susuzluk hikayenin seyrini değiştiriyor. Tıpkı yılın ilk yarısını İstanbul seyahatlerinin yaptığı gibi. İstanbul'da olunca nasıl evle yeterince ilgilenemiyorsak, özellikle son bir ay susuzluk marifetiyle elimiz kolumuz bağlıydı. Ne bostan bostan gibi oldu, ne bahçe bahçeydi. Geçen sene ekip büyüttüğümüz bitkiler boynu bükük, kupkuru ve çok hüzünlüydüler. Bir heves ektik. Ektiğimizi de yedik doğrusu ama susuzluk ve sıcak ekileni yaktı durdu. Yaz aylarının sıca