Kaçış Planı

Sevgili Duru, Sana yaş günün için bir mektup yazacağımı söylemiş ama her nasılsa masa başına oturup kaleme alamamıştım. Aslında bilgisayarın başına aynı niyetle bir-iki kez oturdum ama dikkatimi bir sürü şey dağıttı. İş güç, telefon çağrıları veya gelen mesajlar kim bilir belki de bir YouTube videosu. Mektup yazmak ciddi iştir. Hele bir hediye olacaksa. Yaş gününü kaçırmış olabilirim ama önümüzde bir yılbaşı var ve kabul edersen bu bir yeni yıl hediyesi olsun. Selimiye'den bir çizim: Duru ile sohbet Pek marifetli değilim hediye konusunda. Öyle gidip birinin seveceğini düşündüğüm bir şeyler bulmak, buna zaman ayırmak, hah budur diye bir kenara ayırmak bana göre şeyler değil. Elbette tüm bu süreç alınan armağanı ederinden kıymetli kılar fakat yarın içine giremeyeceğin bir pijama almak, mürekkebi bitince çekmecenin köşesinde unutulacak pembe gövdeli bir kalem vermek, baş döndürücü hızla değişen dünyada illa ki modası geçecek herhangi bir şey seçmek veya bugün çok popüler bir

Lamı cimi yok! İstisnasız Covid-19 salgını bu yıla damgayı vurdu. Hayatımızda pek çok şeyi değiştirmek veya yapmak zorunda kaldık. Sadece biz değil neredeyse tüm dünya derin bir çaresizlik duygusunu birlikte yaşadık, yaşıyoruz. Daha ne kadar sürer bilmiyorum ama yaşantımızdaki küçücük şeyler özlenir oldu. Belki de aynı nedenle ben de 2020’de günceme uzak kaldım. Evdeyim, bol bol vaktim var gibi görünüyor ama içimden pek bir şey yapmak gelmedi. Şöyle bir düşününce ve yazdıklarıma bakınca, değil yazıya zaman ayırmak sevdiğim pek çok şeyi önceki yıllara göre daha az yaptığım, kısa zaman ayırdığım görülüyor. Herkes gibi daha çok evimizde kaldık. Her ne kadar burada yaşadığımız için şanslı görülsek de. Göçenler arttıkça, Bodrum kalabalıklaştıkça biraz daha kabuğumuza çekildik. Zira Bodrum’un ilk vakaları ve kayıpları İstanbul’dan gelenlerle göründü. Mayıs ayında vaka sayısı sıfıra düşse de yeni normal açılımı (Haziran) ile beraber başlayan yazlık yerlere hücum bulaşmayı artırdı ve Covid-1