Kaçış Planı

Bodrum’a döndük dönmesine ama döndüğümüzü pek anlayamadık. İki ay boyunca İstanbul’un metrolarında, metrobüslerinde, Mecidiyeköy karmaşasında, hastane koridorlarında, yoğun bakım önlerinde o kadar insan içinde hiçbir şey olmadı, fakat yurdumuza ayak bastığımızın ikinci günü yatak döşek hastaydık. Önce boğaz ağrısı ardından eklem sızısı derken kıpırdayamaz hale geldik. Sağdan sola dönemiyorduk. En kötüsü de aynı anda hastalanmaktı. Ne benim Hülya’ya ne de Hülya’nın bana tatlı tatlı şımarması mümkün oldu. Hazır ilacımı almış oturuyorken yapılacak en güzel şey, dönüşümüzü ve hastalanmadan önceki o günü kaleme almaktı galiba. Yakaköy. Artık evdeyiz. 55 Gün Sonra Yaklaşık iki ay sonra eve dönerken ister istemez neyle karşılaşacağımı kafamda kurdum. Son yağmurda, giriş su aldı mı acaba? Aldıysa yerdeki kilim küflenmiş midir? Evi toz basmış mıdır? Ölü-canlı böceklerle karşılaşır mıyız? Çiçekler kurumuş mudur? Buzdolabı kim bilir ne haldedir? İster istemez bir hasar tespiti yapılması gerekiyor...