Gökhan'ın mütevazi evinde dikkatimi ilk çeken şey, salonun duvarına boydan boya yazılmış, Arapça bir yazı oldu. Tabi anlamından önce bu geometrik tipografinin, evin dekorasyonuna bu kadar hakim kılınması beni etkilemişti. Karşısında insanı küçücük hissettiren devasa boyutta bir leke. Maalesef elimde bir fotoğrafı yok. (Daha sonra taşındığım Bebek'te, evin bir duvara boyadık.) Tıpkı Edirne Eski Camii'nin duvarlarını süsleyen devasa tasarlanmış hat yazılar gibi olduğunu söylemem yeterli sanırım.
![]() |
Edirne Eski Camii |
Duvarda, kökü Bizans’a dayanan "k'afto ta perasi" yani "bu da geçer" olan ve fakat Osmanlı döneminde sonuna "Ya Allah" anlamına gelen "Ya Hû" eklenerek son halini alan "bu da geçer Ya Hû" yazıyordu. Sorana açıkladığım gibi yazacağım; başına kötü bir şey gelirse üzülme geçer, iyi bir şey gelirse de şımarma o da geçer.
![]() |
Gökhan rica üzerine salon duvarındaki "Bu da geçer Ya Hu" yazısını yollamıştı. |
![]() |
Duvar uygulamamızın hazırlık ve boyama aşaması |
![]() |
ve final... |
Araya küçük bir anekdot sıkıştırmakta fayda var. 2005 yılında, 2. İstanbul Yaya Sergileri kapsamında "bu da geçer ya hû" Karaköy'deki bir bina giydirilerek sergilenmiş; fakat kısa bir süre sonra halk tarafından dini propaganda yapılıyor zannıyla indirtilmiş. Bilmediğimiz şey bizi korkutur, boşuna dememişler.
O ev partisine gittiğim aynı yılın yaz aylarında da kansere yakalandım. Teşhisle birlikte hızla hareket etmek en büyük şansımdı. Zaten erken teşhis tedavinin yarısı demek. Diğer yarısı doktorun sözünden çıkmamak, biraz kemo ama çokça da moralden oluşuyor. İşte "bu de geçer ya hû" sözü bu moralin çimentosu oldu benim için. Daha sonra da hayatımın en anlamlı mottosu... Hatta yıllarca kötü bir şey olduğuna inandırılmış biri olarak 40'ımda dövme olarak bile yaptırdım. Dertlenen arkadaşlarıma "bu da geçer" fısıldadım. Bilmeyenlerle hikâyesini paylaştım. Dövmeme bakıp sorana anlattım.
Gökhan'ın salon duvarında görüp beğendiğim bu kûfi yorumunun sahibi kim bilmiyorum ne yazık ki. Sanıyorum artık çok da önemli değil. Hayata bakışımı değiştiren her şeyle birlikte son 5 senedir yanımda. Bazen unutturuyor kendini ama olsun bilen dostlar hatırlatıyor bu sefer. Siz de bilin istedim...