Kirazcı Baba
Bu yıl bahçedeki tüm meyveler… ama özellikle kayısılar çıldırdı! Sadece iki ağaçlar, ama her dalı meyveyle doldu. Dallar eğildi, neredeyse kırılacaklardı. O kadar çoktu ki, ne yapsak bitiremezdik. Kurtlanmasın diye ilaçlatmıştım ama evde bu kadar kayısıyı tutmak ve tüketmek mümkün değil. Topladığım kısmını komşulara verdik, reçel yapacak olanlara yolladık… Yine de ağaçta hâlâ kasa kasa meyve vardı. Dedim ki: “Ben bunları en iyisi dağıtayım.” Bir kasa kayısıyı arabaya yükledim, Bodrum’da arkadaşlarımın evlerine uğrayıp bayram şekeri niyetine kayısı dağıttım. Her durak bir sürpriz oldu. Kapılar açıldığında önce şaşkınlık, sonra kocaman bir gülümseme… O kayısılar sadece meyve değilmiş meğer. Mis gibi yıkandı, tadına bakıldı. Havası değişti herkesin. Bir kere sohbeti tatlandırdı, yeni bir an başlattı. Son uğradığım durakta, sohbet ederken arkadaşım şöyle dedi: “Ne garip… Burada kimse ağaçlarıyla ilgilenmiyor. Zeytinler, meyveler dalında çürüyor. Bir keresinde toplamak istedim, bir site sak...