Kaçış Planı

Bundan beş yıl evvel 2013'te ne olduğunu anlattığım yazıda -Bodrum'a taşınmadan evvelki Aralık ayı idi- elimde bir yapılacaklar listesi varmış. Çizip paylaşmışım. Yeni yıl için hedeflerim var. Takip eden dönemde kimi gerçekleşti kimi öylece kaldı. Ama sanki Bodrum'a taşındıktan sonra her şey tamam olmuş, sanki bir daha yeni hayallere, yeni yapılacaklar listesine ihtiyaç duymamışım. Zaman durmuş ve ben bu durumdan memnunmuş gibi beklemişim meğer. 5 yıl sonra yeniden çektiğim diş ağrısıyla fark ettim ki yeni bir yapılacaklar listesi yapmam gerek. İster gerçekleşsin ister elde patlasın. Çünkü tıpkı 2013'te olduğu gibi bugün de yeni bir hayatın, başlangıcın eşiğindeyim. Tek farkla... Azcık hazırlıksız yakalandım. 2014 yapılacaklar listemde Bodrum'a taşınmak varmış. Taşındık! Yüzümü uyuşturan diş ağrısını daha fazla çekmenin alemi yok. Tesadüf bu ya 2013'te de benzer bir durumda yola çıkmışım. Diş tedavisiyle başlamıştı herşey. Lakin bir taraftan yıl sonun

Her yıl kendi adıma 8-10 günlük uzun bir tur yapmayı seviyorum. İlkini yaptığımda gerisinin geleceğini düşünmemiştim aslında. İstanbul'dan Bodrum'a bisikletle gelecek ve bir daha geri dönmeyecektim. Yani odak bisiklet değil, hep hikayenin kendisiydi. Bugün hala konu açılıp, Bodrum'a bisikletle geldim dediğimde şaşkınlığın şiddeti değişmez. İtiraf etmeliyim ki bundan keyif alıyorum. Gülümsemeye kıvrılan dudaklarım bıyık altında belli belirsiz asılı kalıyor yüzümde. Fakat Levent Sevil bizi Kuşadası'nda destek aracıyla karşılamasa bisikletli hayatım topu topu 8 gün sürer ve büyük ihtimal tur sonunda ebediyen biterdi. Fakat Sevil ısrarcı adam. O turun ardından bir ikincisi yapılmalı diye epey kulis yaptı, destek verdi, koşturdu ama en önemlisi bir yıl sonra turun katılımcısı da oldu. Yani geleneğe dönüşecek turların fitilini ateşledi. Ardından peş peşe dört yıla kesintisiz 5 bisiklet turu sıkıştırmak, benim çapımda biri için az buz bir şey değil. ( İstanbul-Bodrum 2014