Zincirleme Reaksiyon

Dokuz yıl önce annem radikal bir kararla Antalya’ya taşındı. Niyeti, bir kaç sene içinde emekliliğini ilan edecek babamla, yeni yaşamlarının temelini atmaktı. Düzenini kurdu, evi oturttu. Sosyal çevresini oluşturdu. Çevresi “hocanım” diye çağırıyordu. Hiç bozmadı. Resim atölyelerine katıldı. Denize girdi. Bol bol uyudu. Aralarda bir kaç aylığına İstanbul’a geldi ama her seferinde döndü. Babam uzun süre bunun bir heves olduğunu düşünmüştü. Öyle olmadığını zamanla anladı. Kimi hafta sonları annemin yanına uçtu. Birlikte yüzdüler. Öğlenleri sıcağın geçmesini evde TV izleyerek geçirdiler. Babam Antalya’yı pek sevmedi. Annemin beklediği gibi emekliliğini de ilan etmedi. Üzerine seneler geçti. Fakat diğer taraftan Antalya’ya taşınmış olmak annemin kişisel devrimiydi. İstanbul’dan Yaşar Bey’in hanımı olarak gitmişti. Babamı, Gülgez Hanım’ın kocası yaptı.
Kendi yorumumla annem - cokabook.blogspot.com


Tüm bunlar olup dururken Galata’ya taşındım. Yeniden Selimiye’ye yerleşmeyi düşündüm. Arkadaş çevremde değişti. Rakılar içtim cumaları. Püskül Galata’dan sıkıldı. Ben de hayaller kurmaya Hülya ile devam ettim. Ofise gidip geldim. Trafik canıma tak etti. Hafta sonları geç kalktım. İstanbul’dan kaçmışlarla konuştum. Bodruma’a taşınayım dedim. Annem ve babama açtım konuyu. Destek olmak için annem 1 gece de evini Bodrum’a taşıdı. Ve dünyanın en mutlu insanı oldum. Babam Bodrum’u sevdi. Emekli olmanın yollarını aramaya başladı.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu da geçer Ya Hu

Ege kralı…

Bodrum’da 1 yılın ardından